به گزارش تحریریه، عنوان "صدور 280 هزار دستگاه تویوتا کمری از ایران به ترکیه" شاید برای مخاطب تحریریه عجیب به نظر برسد، اما واقعیت است، البته با مقداری تیزبینی و متفاوت تحلیل کردن.
"مجتبی یوسفی" نماینده اهواز و عضو هیات رئیسه مجلس شورای اسلامی اطلاعات جالبی در حساب کاربری خود در توییتی منتشر کرد و نوشت: پس از نقش ایران در عدم سقوط دولت اردوغان در کودتا، این بار ایرانیان با خرید ملک، ترکیه را از ورشکستگی نجات دادند. از ۹۷ تا ۹۹ معادل ۷ میلیارد دلار ارز برای خرید ملک در ترکیه از کشور خارج شده است. هزینه گستاخیهای اخیر را برخی از ایرانیان پرداخت کردهاند.
این رقم در شرایطی پرداخت شده است که امکان ورود و خروج ارز از کشور وجود ندارد و معنای این گزاره این است که با بستن درهای کشور بر روی واردات، ایرانیان مجبور به چرخاندن دارایی های خود در سایر کشورها هستند.
این گزاره در کنار بسته شدن درهای کشور بر روی واردات خودرو که بازار را به مرز انفجار رسانده است معنی دار می شود. زیرا خروج 7 میلیارد دلار ارز از کشور مساوی با خروج 280 هزار تویوتا کمری 25 هزار دلاری است.
اگر به مسئولان بانک مرکزی مانند همتی و کمیجانی گفته شود می خواهیم 250 هزار دستگاه از سدان با کیفیت تویوتا کمری وارد کنیم، قطعا خواهند گفت واردات خودرو اولویت ما نیست و باعث خروج ارز از کشور خواهد شد، اما در برابر این گزاره که "7 میلیارد دلار" در 3 سال خرج خرید آپارتمان در اقتصاد ورشکسته ترکیه شده است، سکوت می کنند. آیا واقعا سیاست اعمالی کشور بر عدم ورود سرمایه به کشور تعریف شده است؟
در طی دهه های متمادی 90 درصد ارز حاصل از صادرات نفت صرف خرید کالا شده و 10 درصد آن به طور نقدی دریافت شده است که این دریافت به صورت بخش اندکی "نقدی" و مابقی در حساب های بانک مرکزی در سایر کشورها و یا داخل کشور بوده است. یعنی در نهایت ارز حاصل از صادرات نفتی و غیرنفتی باید به صورت کالاهای موردنیاز کشور وارد شود و بستن درهای واردات باعث ایجاد کمبود و مضاعف شدن تورم با اثر تورم ناشی از کاهش عرضه نیز می شود، که شده است.
درحالی با طرح مجلس برای واردات خودرو به بهانه خروج ارز مخالفت می شود که قرار است از ارزهای خارج از کشور برای واردات استفاده شده و از کسری حساب سرمایه کاسته شود و با افزایش عرضه به بازار ملتهب خودرو سروسامان دهد. اما د مقابل این اصل ساده و بدیهی اقتصادی استدلال های عجیب اقامه می شود که نتیجه آن محقرانه شدن خیابان های ایران با تردد مدل هایی از برندهای بنجل فرانسوی برای دهه 1980 است.
استفاده از تعابیر زیبایی مانند حمایت از اشتغال و تولید داخل فریبکارانه بوده و محلی از اعراب ندارد زیرا تولید ایران در حالت بیشینه 1 میلیون و 500 هزار دستگاه خودرو و واردات خودرو هم حدود 60 هزار دستگاه در سال یعنی تنها 4 درصد بازار بوده است. میزان ارز استفاده شده برای واردات خودرو هم هرگز از 3 درصد بیشتر نبوده است. به طویکه در 5 ساله منتهی به ممنوعیت واردات خودرو تنها 8 میلیارد دلار ارز صرف واردات شده بود.
پایان/
نظر شما